با دیدنت بینایی ام را دوست خواهم داشت
بی تو همین تنهایی ام را دوست خواهم داشت

چون رودها عزم سفر کردم به دریاها
این شیوه ی دریایی ام را دوست خواهم داشت

از فکر تو بیدار باشم تا سحر بعدش
میخوابم و لالایی ام را دوست خواهم داشت

از اینکه حتی میشوی در خواب من پیدا
این لحظه رویای ام را دوست خواهم داشت

هر جا تو باشی، هر کجا ...، اصلا چه می دانم؟
این مصرع "هر جایی" ام را دوست خواهم داشت

چشمک زدم تا دیدمت، بی جنبه ها دیدند
رسوا شدم، رسوایی ام را دوست خواهم داشت

وقتی به دیدارت مرا می آورد کوچه
حتی همین دمپایی ام را دوست خواهم داشت!

#وحید_سرآبادانی_امید